anti1

Ölüm dalgaları bir kez daha geçti yaşam çizgisini
Çekildi kumlardan sular geri
Bir çakıltaşını daha alarak derini...

Yitti,yitti tekrar bir çocuğun hayalleri
Kumların üstüne çizdiği,kuleleri...
Aldı ölümün soğuk elleri

Tutulur her kaydığında bir yıldız gökyüzünden
Bir mağlub güvercinin ses telleri
Özler bir kez daha...sıcak kuzey yelleri....

Bir kez daha yazar aynı senaryoyu kalem
Topraklar çiçekler ve aynı sitem
Yerini alır bedenin mezar çiçekleri...

Ve şimdi toprağa yem edildi biri
Doyurdu gözleri ama
Ne aç gözlüydü şu toprağın
kendisi...