I. Murad Dönemi

tarafından **coll** C.tesi Ağus. 30, 2008 9:24 am

coll: Co Admin; Mesaj Sayısı : 1432
Yaş : 30
<hr>Tuttuğu Takım :
<hr>Rep Puanı : 1000
Rap Seviyesi :
<hr>Madalyaları :
<hr>Başarı Puanı :

Güçlülük :

Aktiflik :

Kayıt tarihi : 29/08/08

Post n°1

I. Murad Dönemi

Mesaj tarafından coll C.tesi Ağus. 30, 2008 9:24 am

I. MURAD (DÖNEMI)

Osmanli Devleti'nin üç büyük kurucusundan
biri olan I. Murad, kanun ve nizamlara saygili, teskilatçi ve komutanlik özelliklerini
tasiyan bir hükümdardi. Az ve öz konusan padisahin, iyiliksever ve merhametli bir
kisiligi oldugu için kendisine "Hüdâvendigâr" lakabi verilmisti.

Osmanli tarihinde Murad Hüdâvendigâr ve
Gâzi Hünkâr adlari ile anilip söhret kazanan bu hükümdar, Orhan Gazi'nin 6 oglundan
yas itibari ile dördüncüsüdür. Latin kaynaklarinda Amurad adi ile anilir.

Annesi, Yarhisar tekfurunun kizi Nilüfer
Hatun'dur. Daha önce de belirtildigine göre dogumu 1326 senesidir. Ana bir kardesi olan
Süleyman Pasa'nin ölümü üzerine o tarihlerde 36 veya 37 yaslarinda bulunan Murad,
ahiler ve komutanlarin karari ile Bursa'ya davet edilerek hükümdar ilan edilmistir. Bazi
kitâbe ve eserlerde "Meliku'l-Âdil el-Gâzi es-Sultan Giyasu'd-Dünya ve'd-Din
Ebu'l-Feth, Sihabu'd-Din" gibi ünvanlari tasidigi da görülmektedir.

Ordu ile milletin göz bebegi durumunda
bulunan ve çok sevilen Sehzade Süleyman'in ölümü üzerine, veliahd olup babasinin
tahtina geçen Murad, veliahd olarak yetistirilmemis olmasina ragmen hükümdarlik
sorumluluklarini devr alirken tereddüt ve saskinliga düsmeden yerine siki basip
oturmustu. Çünkü o, babasinin vefatindan önce Rumeli'de esas kuvvetlerinin basinda
bulunuyordu. Trakya'da gerçeklestirdigi fetihlerle ün kazandigi gibi idare ve yönetim
isinde de pismisti. O, Bizans'a karsi yapilan fütuhat ve kazanilan zaferlerin temsilcisi
durumunda idi. Bu sebeple de devlet islerinde büyük bir nüfuza sahip olan ahi ve
gazilerin destegini alarak tahta geçti. Tahta geçince, babasinin Trakya'da izlemekte
oldugu fetih siyasetini devam ettirmek istiyordu. onun, Rumeli'deki harp sahasindan
ayrilip Bursa'ya gelmesi üzerine Bizans kuvvetleri taarruza geçerek Türklerin elinde
bulunan Burgaz, Çorlu ve Malkara'yi geri alip, Türk kuvvetlerini sahile dogru çekilmeye
mecbur ettiler. Bunun üzerine Sultan Murad, Rumeli'ye dönmek isterken Asya'da meydana
gelen olaylar yüzünden Avrupa'daki tasavvurlarini geciktirmek zorunda kaldi.

ANKARA'NIN YENIDEN
ZAPTI

Anadolu Selçuklu Devleti'nin ortadan
kalkmasindan sonra bu devletin mirasçilari durumunda bulunan on bey arasinda kendisini en
kuvvetli hisseden Karaman Beyi olmustu. Bu bey, Osmanlilarin her an artmakta olan
güçlerinin kendisi için tehlike meydana getirdigini sezip Osmanlilarin son
tesebbüslerinden de endiselenince onlara karsi ahiler ile Eretna Beyi'ni kiskirtmaya
basladi.

Ankara, daha önce Sivas ve Kayseri
bölgesinin hükümdari olan Alaeddin Eretna'ya ait iken, onun ölümünden sonra 1354
yilinda Orhan Gazi'nin oglu Süleyman Pasa tarafindan zapt edilerek Osmanli topraklarina
katilmisti. Orhan Gazi'nin vefati üzerine Karamanoglu ile Sivas hükümdari Giyaseddin
Mehmed'in tesvikleri ile Ankara ahileri, sehirdeki Osmanli muhafizlarini kovarak daha
önceki beylerinin idare ve yönetimine döndüler. Devamli olarak Ankara'yi kendi
beyliginin hakimiyeti altinda kabul eden Eretna Beyi, Karamanogullarinin tesvikiyle tekrar
Ankara'ya hakim duruma gelmisti.

Sultan Murad, hem Rumeli hem de Anadolu'da
meydana gelen bu tehlikeli durumda ne yapilmasi gerektigi hususunda ulema ve devlet
erkâni ile istisarede bulundu. Tehlikeli bir durum arzeden kardesler ve Ankara
probleminin çözümü için karar ve fetva aldi. Bunun üzerine Sultan I. Murad Lala
Sahin Pasa'yi Rumeli'de kaymakam birakip 25 bin askerle Ankara üzerine yürüdü. Bu
esnada Eretna Beyligi'nin idaresinden memnun olmayan sehir halki ve ahiler, mukavemet
etmeden sultani törenle karsilayarak ona hediyeler takdim ettiler. Böylece sehir yeniden
Osmanli hakimiyetine geçmis oldu.

Hoca Saadeddin Efendi, Ankara'nin yeniden
zaptini anlatirken enteresan bazi noktalara da temas eder. Karamanlilarin ortaligi
karistirmak için Ermenilerle de is birligi yaptigini ve Müslüman halka zulmetmek üzere
anlastiklarini anlatarak söyle der:

"Sultan Murad, Allah'in yardim ve keremi
eseri olarak sahlik tahtina oturunca ilk isi halkin ve askerlerin ihtiyaçlarini görmek
ve Hz. Peygamber'in seriatini yerine getirmek olmustur. Böylece halkin dileklerini yoluna
koyduktan sonra Rumeli yakasinda olan askerlerin, baslarinda bir komutan ve serdarin
bulunmamasi yüzünden sikinti içinde olduklarini ve keremli padisahlarinin yolunu
gözlediklerini bildiginden, cihad niyetiyle ülkeler feth etmek üzere o tarafa
yönelmisti. Anadolu'da ise "bazi hukkam ve mulûk, sikak ve nifak üzre ittifak
meslegine sülûk edüp hususa valiyan-i Karaman ve Ermeniye-i sugra (Karaman idarecileri
ve Küçük Ermenistan) ve civarlarinda olan bazi kötü niyetli beylerin baslica emelleri
Osmanli topragini yagmalamak oldugundan hünkârin Gelibolu'ya yöneldigini ögrenince bir
araya gelip bazi kararlar ve gizli tedbirler almakta kusur etmemislerdi. Sonu ayrilik ve
fesad olacak bu düsünce ile and içip el baglamislar. Ayrica çevredeki kâfir
hükümdarlara da kararlarini duyurmuslardi. Böylece Islâm ülkelerini yagmalamak,
Müslümanlara zarar ve ziyanda bulunmak için, Seytan'in bu takimi ile gönül ve dil
birligi etmislerdi. Böylece Islâm'in geregini bir kenara birakip müsrik ve kin ehli ile
is birligi edip bütün Osmanli ülkesini çarpip yakmak konusunda anlasmislardi. Bunun
için de bazi bölgelere (hudud boylari) saldirarak Bursa ve Iznik üzerine yürümeye
kalkismislardi. Durum, melekler ordusunun sahi olan sultanin esigine iletilince din
bilginlerini ve isleri yöneten fukahayi toplamis, onlara amacimiz ve emelimiz dinimize
destek olmak "kâfirler ve münafiklarla cihad et" (Kur'an, et-Tevbe 73) emrine
uymaktir. Bu emirdeki siraya uyarak önce kâfirlerin fitnesini def etmek, yaramazlarin
zararina son vermek için bu diyara gelmistik. Fakat simdi kulagimiza Karaman beylerinin
çevrelerindeki azgin topluluklarla birlikte Islâm ülkelerini yagmalamak konusunda is
birligi ettikleri, bazi bölgeleri yakip yiktiktan sonra Iznik ve Bursa üstüne
düstükleri haberi geldi. Bu nifak takiminin büyük ülkeme yaklasmis olduklari su
sirada zararlarini ortadan kaldirmaya, saçtiklari fitne atesini söndürmeye
çalismazsak, Islâm ülkeleri harap, halk ve köylüler de berbat olurlar. Hal böyle
olunca ulemanin fetvasi ve akil sahibi kisilerin görüsleri nedir diye sormustu.
Faziletli kisiler topluca, tehlikenin def edilmesi isinin öne alinmasindan yana görüs
bildirdiler. Münafiklarin ortaya çikardiklari karisikligin aradan giderilmesinin
önemini belirttiler. Bunun üzerine Gâzi Hüdâvendigâr da ulemanin fetvasini bayrak ve
rehber edinerek Anadolu yakasina geçti. Zaferleri tasiyan askerleri ile Karaman beylerini
ülkesinden çikarip sinir boyunu tutmak için Ankara kalesini kusatti. Bu arada ol nifak
ehli ile is birligi eden bazi yaramazlari ve kötü yolun yolcularini yakalayip, bunlara
katilanlar veya onlardan umut bekleyenler kirilip dökülünceye kadar kovaladi. Ankara'ya
sahib olan istiklâl davasina düserek bu kaleyi ve çevresini ele geçiren Ahi adini
tasiyan cemaat, adalet issi Sultan Murad Han Gazi'nin yüce kuvvetini ve erisilmez
gücünü görünce direnmeye imkân olmadigini anlamislar, hediye ve armaganlar derleyip
padisahlara has peskeslerle sultanin otagina gelmisler, boyun egdiklerini bildirip kalenin
anahtarlarini teslim etmislerdi. Onlarin bu tutumu padisahlik merhametine, sahlik
yüceligine uygun düstügünden tamami devlet hizmetine alindilar. Kale ile hisarin
korunmasi için asker ve dizdar birakildiktan sonra yakin çevrede bulunan bazi kaleler de
yöneticilerinin elinden alinarak Osmanli ülkesine katildi. Bu güzel sehir, yani Ankara
pek çok geliri olan bir beldedir. Tarim ürünleri yaninda zirh yapimiyla da taninmistir.
Ayrica yün, moher ve daha baska nefis kumaslar burada dokunurdu. Bunlar, Iran, Arabistan,
Bizans ve Prenk diyarina yollanirdi.

O dönemlerin, büyük ölçüde tarim ve
hayvanciliga dayali gelismis ekonomisi ile temayüz eden Ankara, birçok devlet ve
beyligin dikkatlerini üzerinde topluyordu. Bunun içindir ki Ankara'dan bahsederken
Hammer de söyle söyleyecektir:

"Iskender'in, Küçük Asya'daki
fetihlerinin kuzey noktasi olan bu sehir, Hilafetin ve Bizans Imparatorlugu'nun yükselis
çaglarinda Amuryum (Anamur) gibi, Kostantiniyye (Istanbul) ve Islâm hükümdarlari
arasinda sürekli bir çekisme konusu idi. Harun Resid ile Me'mun Ankara'yi feth ettiler.

Harun Resid, Dogu Roma Imparatorlugu arazisi
üzerindeki zaferinin hatirasini ebedilestirmek için Ankara'nin muhtesem iki kapi
kanadini Bagdad'a nakl ettirdi. Ankara'nin elde bulunmasi, Murad için önemli idi. Zira
Orta Asya ticaretinin merkezi, Suriye ve Ermenistan'dan Türkiye ve Kilikya sahillerine
giden yollarin merkez noktasi idi. Küçük Asya'nin en zengin vilayetlerinden biri olan
Ankara, eski çaglarda yagli kuyruklu koyun sürüleri, uzun ve yumusak tüylü keçileri
ile meshur oldugu gibi zamanimizda dahi örtüleri, yünleri, bina harçlarinin
saglamligi, otuz alti çesidi sayilan armutlarinin lezzeti, elmalari, üzümleri gibi
meyveleri de az söhretli degildir. Ayas sulari da kaplica olmak ve içilmek için en
sifali sulardir. Keza Ankara, pehlivan yetistirmek ve ibadethaneleri ile de söhret
kazanmistir.

tarafından **coll** C.tesi Ağus. 30, 2008 9:25 am

coll

coll: Co Admin; Mesaj Sayısı : 1432
Yaş : 30
<hr>Tuttuğu Takım :
<hr>Rep Puanı : 1000
Rap Seviyesi :
<hr>Madalyaları :
<hr>Başarı Puanı :

Güçlülük :

Aktiflik :

Kayıt tarihi : 29/08/08

Post n°2

Geri: I. Murad Dönemi

Mesaj tarafından coll C.tesi Ağus. 30, 2008 9:25 am

ANKARA'NIN YENIDEN
ZAPTI

Anadolu Selçuklu Devleti'nin ortadan
kalkmasindan sonra bu devletin mirasçilari durumunda bulunan on bey arasinda kendisini en
kuvvetli hisseden Karaman Beyi olmustu. Bu bey, Osmanlilarin her an artmakta olan
güçlerinin kendisi için tehlike meydana getirdigini sezip Osmanlilarin son
tesebbüslerinden de endiselenince onlara karsi ahiler ile Eretna Beyi'ni kiskirtmaya
basladi.

Ankara, daha önce Sivas ve Kayseri
bölgesinin hükümdari olan Alaeddin Eretna'ya ait iken, onun ölümünden sonra 1354
yilinda Orhan Gazi'nin oglu Süleyman Pasa tarafindan zapt edilerek Osmanli topraklarina
katilmisti. Orhan Gazi'nin vefati üzerine Karamanoglu ile Sivas hükümdari Giyaseddin
Mehmed'in tesvikleri ile Ankara ahileri, sehirdeki Osmanli muhafizlarini kovarak daha
önceki beylerinin idare ve yönetimine döndüler. Devamli olarak Ankara'yi kendi
beyliginin hakimiyeti altinda kabul eden Eretna Beyi, Karamanogullarinin tesvikiyle tekrar
Ankara'ya hakim duruma gelmisti.

Sultan Murad, hem Rumeli hem de Anadolu'da
meydana gelen bu tehlikeli durumda ne yapilmasi gerektigi hususunda ulema ve devlet
erkâni ile istisarede bulundu. Tehlikeli bir durum arzeden kardesler ve Ankara
probleminin çözümü için karar ve fetva aldi. Bunun üzerine Sultan I. Murad Lala
Sahin Pasa'yi Rumeli'de kaymakam birakip 25 bin askerle Ankara üzerine yürüdü. Bu
esnada Eretna Beyligi'nin idaresinden memnun olmayan sehir halki ve ahiler, mukavemet
etmeden sultani törenle karsilayarak ona hediyeler takdim ettiler. Böylece sehir yeniden
Osmanli hakimiyetine geçmis oldu.

Hoca Saadeddin Efendi, Ankara'nin yeniden
zaptini anlatirken enteresan bazi noktalara da temas eder. Karamanlilarin ortaligi
karistirmak için Ermenilerle de is birligi yaptigini ve Müslüman halka zulmetmek üzere
anlastiklarini anlatarak söyle der:

"Sultan Murad, Allah'in yardim ve keremi
eseri olarak sahlik tahtina oturunca ilk isi halkin ve askerlerin ihtiyaçlarini görmek
ve Hz. Peygamber'in seriatini yerine getirmek olmustur. Böylece halkin dileklerini yoluna
koyduktan sonra Rumeli yakasinda olan askerlerin, baslarinda bir komutan ve serdarin
bulunmamasi yüzünden sikinti içinde olduklarini ve keremli padisahlarinin yolunu
gözlediklerini bildiginden, cihad niyetiyle ülkeler feth etmek üzere o tarafa
yönelmisti. Anadolu'da ise "bazi hukkam ve mulûk, sikak ve nifak üzre ittifak
meslegine sülûk edüp hususa valiyan-i Karaman ve Ermeniye-i sugra (Karaman idarecileri
ve Küçük Ermenistan) ve civarlarinda olan bazi kötü niyetli beylerin baslica emelleri
Osmanli topragini yagmalamak oldugundan hünkârin Gelibolu'ya yöneldigini ögrenince bir
araya gelip bazi kararlar ve gizli tedbirler almakta kusur etmemislerdi. Sonu ayrilik ve
fesad olacak bu düsünce ile and içip el baglamislar. Ayrica çevredeki kâfir
hükümdarlara da kararlarini duyurmuslardi. Böylece Islâm ülkelerini yagmalamak,
Müslümanlara zarar ve ziyanda bulunmak için, Seytan'in bu takimi ile gönül ve dil
birligi etmislerdi. Böylece Islâm'in geregini bir kenara birakip müsrik ve kin ehli ile
is birligi edip bütün Osmanli ülkesini çarpip yakmak konusunda anlasmislardi. Bunun
için de bazi bölgelere (hudud boylari) saldirarak Bursa ve Iznik üzerine yürümeye
kalkismislardi. Durum, melekler ordusunun sahi olan sultanin esigine iletilince din
bilginlerini ve isleri yöneten fukahayi toplamis, onlara amacimiz ve emelimiz dinimize
destek olmak "kâfirler ve münafiklarla cihad et" (Kur'an, et-Tevbe 73) emrine
uymaktir. Bu emirdeki siraya uyarak önce kâfirlerin fitnesini def etmek, yaramazlarin
zararina son vermek için bu diyara gelmistik. Fakat simdi kulagimiza Karaman beylerinin
çevrelerindeki azgin topluluklarla birlikte Islâm ülkelerini yagmalamak konusunda is
birligi ettikleri, bazi bölgeleri yakip yiktiktan sonra Iznik ve Bursa üstüne
düstükleri haberi geldi. Bu nifak takiminin büyük ülkeme yaklasmis olduklari su
sirada zararlarini ortadan kaldirmaya, saçtiklari fitne atesini söndürmeye
çalismazsak, Islâm ülkeleri harap, halk ve köylüler de berbat olurlar. Hal böyle
olunca ulemanin fetvasi ve akil sahibi kisilerin görüsleri nedir diye sormustu.
Faziletli kisiler topluca, tehlikenin def edilmesi isinin öne alinmasindan yana görüs
bildirdiler. Münafiklarin ortaya çikardiklari karisikligin aradan giderilmesinin
önemini belirttiler. Bunun üzerine Gâzi Hüdâvendigâr da ulemanin fetvasini bayrak ve
rehber edinerek Anadolu yakasina geçti. Zaferleri tasiyan askerleri ile Karaman beylerini
ülkesinden çikarip sinir boyunu tutmak için Ankara kalesini kusatti. Bu arada ol nifak
ehli ile is birligi eden bazi yaramazlari ve kötü yolun yolcularini yakalayip, bunlara
katilanlar veya onlardan umut bekleyenler kirilip dökülünceye kadar kovaladi. Ankara'ya
sahib olan istiklâl davasina düserek bu kaleyi ve çevresini ele geçiren Ahi adini
tasiyan cemaat, adalet issi Sultan Murad Han Gazi'nin yüce kuvvetini ve erisilmez
gücünü görünce direnmeye imkân olmadigini anlamislar, hediye ve armaganlar derleyip
padisahlara has peskeslerle sultanin otagina gelmisler, boyun egdiklerini bildirip kalenin
anahtarlarini teslim etmislerdi. Onlarin bu tutumu padisahlik merhametine, sahlik
yüceligine uygun düstügünden tamami devlet hizmetine alindilar. Kale ile hisarin
korunmasi için asker ve dizdar birakildiktan sonra yakin çevrede bulunan bazi kaleler de
yöneticilerinin elinden alinarak Osmanli ülkesine katildi. Bu güzel sehir, yani Ankara
pek çok geliri olan bir beldedir. Tarim ürünleri yaninda zirh yapimiyla da taninmistir.
Ayrica yün, moher ve daha baska nefis kumaslar burada dokunurdu. Bunlar, Iran, Arabistan,
Bizans ve Prenk diyarina yollanirdi.

O dönemlerin, büyük ölçüde tarim ve
hayvanciliga dayali gelismis ekonomisi ile temayüz eden Ankara, birçok devlet ve
beyligin dikkatlerini üzerinde topluyordu. Bunun içindir ki Ankara'dan bahsederken
Hammer de söyle söyleyecektir:

"Iskender'in, Küçük Asya'daki
fetihlerinin kuzey noktasi olan bu sehir, Hilafetin ve Bizans Imparatorlugu'nun yükselis
çaglarinda Amuryum (Anamur) gibi, Kostantiniyye (Istanbul) ve Islâm hükümdarlari
arasinda sürekli bir çekisme konusu idi. Harun Resid ile Me'mun Ankara'yi feth ettiler.

Harun Resid, Dogu Roma Imparatorlugu arazisi
üzerindeki zaferinin hatirasini ebedilestirmek için Ankara'nin muhtesem iki kapi
kanadini Bagdad'a nakl ettirdi. Ankara'nin elde bulunmasi, Murad için önemli idi. Zira
Orta Asya ticaretinin merkezi, Suriye ve Ermenistan'dan Türkiye ve Kilikya sahillerine
giden yollarin merkez noktasi idi. Küçük Asya'nin en zengin vilayetlerinden biri olan
Ankara, eski çaglarda yagli kuyruklu koyun sürüleri, uzun ve yumusak tüylü keçileri
ile meshur oldugu gibi zamanimizda dahi örtüleri, yünleri, bina harçlarinin
saglamligi, otuz alti çesidi sayilan armutlarinin lezzeti, elmalari, üzümleri gibi
meyveleri de az söhretli degildir. Ayas sulari da kaplica olmak ve içilmek için en
sifali sulardir. Keza Ankara, pehlivan yetistirmek ve ibadethaneleri ile de söhret
kazanmistir.

tarafından **coll** C.tesi Ağus. 30, 2008 9:25 am

coll

coll: Co Admin; Mesaj Sayısı : 1432
Yaş : 30
<hr>Tuttuğu Takım :
<hr>Rep Puanı : 1000
Rap Seviyesi :
<hr>Madalyaları :
<hr>Başarı Puanı :

Güçlülük :

Aktiflik :

Kayıt tarihi : 29/08/08

Post n°3

Geri: I. Murad Dönemi

Mesaj tarafından coll C.tesi Ağus. 30, 2008 9:25 am

SULTAN MURAD'IN
TESKILATÇILIGI

Murad Hüdavendigâr, Ankara'yi alip Karaman
beyi tarafindan yapilan kiskirtmalarin sebep oldugu karisikliklari da bastirdiktan sonra
gözlerini Avrupa'ya çevirdi. Bu arada Sultan Murad, zamanin gerektirdigi bazi yeni kanun
ve tesislere de bas vurmaktan geri kalmiyordu. Nitekim kendisinden önce bir sefere
baslamadan evvel o çagda en büyük ve mertebe bakimindan en yüksek sayilan taht merkezi
olan Bursa kadiliginin, ordu kadiligi ile birlestirilmesini emr eder. Böylece ilk defa
"kadiaskerlik müessesesi" dogmus oldu. Böyle bir müessesenin teskiline de
ihtiyaç vardi. Çünkü daha önce her sefere çikista rütbesi en yüksek olan taht
kenti kadisi, seferlerde anlasmazliklari çözer, askerlerin törelere göre nizam içinde
hareket etmelerine bakardi. Murad zamaninda asker sayisinda meydana gelen büyük artis,
böyle bir makamin ihdasina ihtiyaç gösterdi. Savasta ve barista islerin yürütülmesi,
anlasmazliklarin giderilmesi, her türlü özel durumlarin incelenmesi ve terekenin
hesaplanmasi görevlerinin kadiaskerlere birakilmasi uygun görüldü. Böylece bu göreve
getirilen kimse, asker olan ve olmayan idareciler üzerinde üstün bir kontrol hakkina
sahip bulunacaktir. O siralarda Bursa Kadisi olan Çandarli (Cendereli) Kara Halil
Hayreddin Pasa en selahiyetli kisilerden ve kadilarin en ulularindan oldugu için bu
göreve getirilmis oldu.

Sultan Murad, zaman ve sartlarin gerektirdigi
yenilikleri yapma ve tedbirlere bas vurmaktan çekinmiyordu. Gerçekten, atalari en
büyük çocuklarini ordulara komutan tayin ederek onlari beylerbeyi sifati ile ülkeler
zapt etmeye gönderiyorlardi. Sultan Murad'in, delikanlilik çagina gelmis oglunun
bulunmamasindan dolayi en kidemli beylerden ve saltanatin temel direklerinden olan Lala
Sahin Bey'in, asker ve ordunun tertibi, savas araçlarinin saglanmasi için
"beylerbeyilik" görevi ile basa geçirilmesi uygun görülmüstü. Bundan sonra
o, deniz kenarinda, sayisiz askerin karsi tarafa geçisini saglayacak gemiler yaptirmakla
da görevlendirildi.

Hammer, Beylerbeyligin, hanedanin disindan
birine verilmesini daha degisik bir açidan degerlendirerek söyle der:

"Lala Sahin, beylerbeyi ünvaniyla
Osmanli ordularina bas komutan oldu. Beylerbeyi me'muriyeti Ayni zamanda vezirlik
görevini de içine almaktadir önceki padisahlar zamaninda onlarin en yakin akrabasina
veya büyük ogullarina verilirdi. Nasil ki Orhan'in biraderi Alaeddin ve ondan sonra oglu
Süleyman'in bu iki hizmeti idare ettiklerini görmüstük. Murad, bu sistemde bir
karisiklik ve saltanat için bir tehlike sezerek bundan sonra ogullarini müsavere
meclisine kabul etmemek ve asker bas komutanligini yabancilara tevdi' etmek suretiyle eski
usûlü bozdu. Hükümete yeni bir güven veren bu sistem, Birinci Murad'dan sonra
gelenler tarafindan da degistirilmemis ve ona uyulmustur.

SULTAN MURAD'IN
RUMELI SIYASETI

Lala Sahin Pasa'nin orduyu toplamasi ve
askerî hazirliklarin yapilmasindan sonra Rummeli yakasina geçildi. Padisah ilk önce
kardesi Süleyman Pasa'nin mezarini ziyaret edip onun adina ve sevabi ona ait olmak üzere
sadaka dagitmisti. Sultan Murad bununla da yetinmeyerek onun adina vakiflar tesis etmisti.
Bundan sonra hükümdar cihad için yoluna devam etmisti. Ilk önce Gelibolu'dan fazla
uzakta bulunmayan ve Elespon üzerinde kurulmus olan Bontos kalesi kusatildi. Kale tekfuru
böyle sayisiz ve heybetli bir ordunun karsisinda tutunamayacagini anlayip kaleyi teslim
eyledi. Bundan sonra da Çorlu üzerine yürüyen Sultan Murad, orayi da fethederek
yeniden ele geçirdi. Daha önce belirtildigi gibi Edirne'ye varip orayi da fetheden Murad
Hüdavendigâr, artik Balkanlar'da yerlesmek, mekan tutmak ve orayi yurt edinmek üzere
buraya yerlesir.

Bilindigi gibi Edirne, Meriç, Tunca ve Arda
nehirlerinin kavsak noktasinda bulunmaktadir. Bu bakimdan buranin gülsuyu ve gülyagi
Misir ve Iran'dakilerle boy ölçüsecek bir durumdaydi. Sabunu, Suriye sabunlarini,
sekerlemeleri Konya'ninkileri aratmazdi. Yerinin ve halkinin güzelligi dillere destandi.
Osmanlilar, burayi Cenab-i Hak tarafindan özellikle korunan ve medeniyetçe pek ileri bir
sehir saymislardir. Burasi sehri süsleyen yapilar, saraylar, çarsilar, camiler, okullar
ve köprüler bakimindan pek çok seyyahin dikkatini çekmekteydi.

Gerçekten de Edirne, askerlik, siyaset ve
ticaret münasebetleri bakimindan sahip oldugu stratejik mevkii dolayisiyla Osmanli
padisahlarinin taht merkezi olmaya degerdi. Bununla beraber Sultan Murad, ikametgah olarak
Dimetoka'yi seçmis ve orada bir saray yaptirmisti. Sultan Murad'in, Edirne yerine
Dimetoka'yi seçmesinin sebebi, o dönemde Dimetoka'nin daha bayindir ve mamur olmasi ile
sarayinin Edirne'dekine göre daha iyi olmasi olarak gösterilmektedir. Padisah,
Beylerbeyi Lala Sahin Pasa'nin Edirne'de oturmasini ve Kuzey Trakya'da fetihlere devam
etmesini istemisti. Bu arada Evrenos da bu bölgenin güneyinde Gümülcine ve Vardar gibi
yerleri aldi. Bu iki sehirde Evrenos'un hatirasi, sadece bunlari feth etmis oldugu için
degil, fakat birçok cami ile kervansaray yaptirdigi ve onlar için yeteri kadar tahsisat
bagladigi için de sakli kalmistir. Lala Sahin'e gelince o, zafer sancaklarini Balkan
eteklerine kadar ulastirmis ve en önemli yerlerden olup Belgrad'a kadar bütün memlekete
pirinç vermekte olan iki Zagra (Eski ve Yeni) ile Filibe'yi almistir. Lala Sahin de
Evrenos gibi Osmanli ülkesine kattigi sehirlere ziynet veren ihtisamli yapilarla adini
yasatmistir. Bunlar arasinda Filibe'de iki ok atimi uzunlugunda ve iki arabanin yanyana
geçebilecegi bir tas köprü anilabilir.

Lala Sahin Pasa'nin, Zagra'yi feth etmesinden
sonra Osmanlilarin eline pek çok esir düsmüstü. Esir sayisi o kadar artmisti ki, bir
adamin degeri yüz yirmi bes akça gibi çok az sayilabilecek bir meblaga düsürmüstü.
Hoca Saadeddin Efendi, gerek bu dönem ve gerekse önceki dönemde ortaya çikan
"Pencik vergisi” hakkinda bilgiler verir. Buna göre Karaman'da dogan fakih Kara
Rüstem, Karaman'dan Sultan Birinci Murad'in yanina gelir. Elde edilen diger ganimetlerin
taksiminde olan uygulamanin esirler konusunda uygulanmadigini ve seriatin emr ettigi beste
bir vergi ödemenin yapilmadigini görür. Bunun üzerine hemen devrin kadiaskeri olan
Çandarli Kara Halil'in huzuruna çikip diger ganimetlerden alindigi gibi esirlerden de
beste bir hissenin devlet için alinmasi gerektigini söyler. Çandarli Halil'in, durumu
Sultan'a arz etmesi üzerine o da Kur'an ve Sünnetin gereginin yerine getirilmesini
ister. Durumun takdiri için toplanan bir hey'et, her esir için 125 akça fiyat takdir
eder. Bu fiyatin beste biri olan 25 akçanin pencik (humus) vergisi olarak devlet adina
alinmasina, bu isin tedviri için de Kara Rüstem'in memur edilmesine karar verir.

Sultan Murad, Edirne'den Bursa'ya dönünce
komsu hükümdarlara Edirne'nin feth edildigine dair fetihnameler gönderdi. Bunlardan
birinin örnegi Feridun Bey Münseati (I, 93)'te verilmektedir.

tarafından **coll** C.tesi Ağus. 30, 2008 9:25 am

coll

coll: Co Admin; Mesaj Sayısı : 1432
Yaş : 30
<hr>Tuttuğu Takım :
<hr>Rep Puanı : 1000
Rap Seviyesi :
<hr>Madalyaları :
<hr>Başarı Puanı :

Güçlülük :

Aktiflik :

Kayıt tarihi : 29/08/08

Post n°4

Geri: I. Murad Dönemi

Mesaj tarafından coll C.tesi Ağus. 30, 2008 9:25 am

BALKANLAR'DA
OSMANLILAR'A KARSI KURULAN ILK ITTIFAK VE SIRP SINDIGI SAVASI

Osmanlilar, ele geçirdikleri yerlerde
teskilât kurup arazi islerini tanzim etmeye çalisirlarken, Sirp ve Bulgarlar da Edirne
ile Filibe'nin geri alinmasi için faaliyetlerde bulunup papa vasitasiyle Avrupa'yi
harekete geçirmek istiyorlardi. 1364 yilinda Filibe'yi Osmanlilara teslim ederek ailesi
ile birlikte Sirbistan'a gitmis olan Rum kale komutani, Sirbistan krali besinci Uros'a bas
vurarak Türk kuvvetlerinin azligindan bahis ile onu Osmanlilar aleyhine kiskirtir. Sayet
simdi bu isin üzerine ciddiyetle varilmaz ve göz yumulacak olursa vaziyetin ileride çok
daha vahim olacagini bildirir. Bundan baska Papa V. Urban'in tesviki ile Macar Krali Layos
basta olmak üzere Bulgar, Sirp, Eflak ve Bizanslilar arasinda bir ittifak saglanir.
Balkanlar üzerinde bir nüfuz kurmak isteyen Macar Krali, bu ittifak neticesinde
Osmanlilara karsi yapilan sefere bizzat istirak eder. Müttefik kuvvetlerin, Türkleri
Balkanlardan atmak için Meriç vadisi boyunca Edirne'ye dogru yürümesi üzerine
Edirne'de bulunan Lala Sahin Pasa, bu tehlikeli durum karsisinda derhal Bursa'da bulunan
Sultan I. Murad'a haber göndererek yardim ister. O, bununla da kalmayarak, maiyyetindeki
komutanlardan Haci Ilbeyi'ni de 10.000 kisilik bir kuvvetle ileri gönderir. Haci Ilbeyi,
müttefikler Meriç nehrini geçtikten sonra onlara yetisebilmisti.

Haci Ilbeyi, Meriç nehrini geçen ve
kendilerine mukabele edilmedigi için pervasizca hareket eden düsmanin gaflet ve
sarhoslugundan istifade edip cesurane bir karar verir. Haci Ilbeyi 10.000 kisilik akinci
kûvveti ile gece yarisi düsman ordugâhina üç koldan baskin yapar. Asil büyük Türk
ordusunun kendilerini bastigini zanneden Haçlilar, büyük bir bozguna ugradilar. Bir
kismi kirildi, bir kismi da Meriç'te boguldu. Gün dogarken kalabalik düsman ordusunun
imha edilmeyen döküntüleri kendilerini Meriç nehrine zor attilar. Bunlardan büyük
bir kismi da nehirde boguldu. Macar krali Layos ise canini zor kurtardi. Rivayete göre bu
kurtulusunu devamli olarak boynuna asili vaziyette üzerinde tasidigi Meryem'in tasvirine
haml ettigi için memleketine döndügünde bir sükrane isareti olarak onun adina bir
kilise yaptirmisti.

Osmanli tarihlerinde Sirp Sindigi, yabanci
tarihlerinde ise Meriç veya Çirmen muharebesi diye bildirilen bu zafer ile Edirne ve
Bati Trakya daha da emniyet altina alindi. Meriç nehri ise tamamen Osmanli kontrolüne
girdi. Bu savasla Avrupa'da Osmanlilara karsi yapilan müsterek bir mukavemete büyük bir
darbe indirildi. Sirp Sindigi savasi ile Türklerin Rumelide sür'atle ilerlemeleri
saglandi. Bu sayede, Bosna'da oldugu gibi Balkan devletleri üzerinde de hakimiyet tesis
etmek isteyen Macarlarin nüfuzu kirilmis oldu.

Macarlarla Türkleri ilk defa karsi karsiya
getiren bu savas, düsmanda öyle bir korku izi birakmistir ki, Hammer'in ifadesiyle bu
korkuyu ancak Hunyad (Kazikli Voyvoda) gibi birisi onu izale edebilmistir.

Osmanlilarin, Balkanlardaki basarisi, Papa'yi
yeni bir ittifak kurulmasi arayis ve tesebbüsüne sevk etti. Bizans Imparatoru, Macar
Krali ve Italya'daki prenslerle is birligi yapmaya çalisan Papa, Türklere karsi Haçli
seferi açildigini bildiren bir bildiri yayinladi. Ancak buna tek ciddi cevap, Savoy
Dükü U. Amadeo'dan geldi. Amadeo'ya bagli bir filo, 1366 yilinda

Gelibolu'yu ele geçirip tekrar Bizanslilara
verdi. Fakat bu sirada Türkler, Trakya bölgesine, durumun kendilerini pek etkilemeyecegi
kadar yerlesmislerdi. Zaten kisa bir süre sonra Gelibolu tekrar alinacakti.

Sultan Murad, müttefik düsman kuvvetlerinin
Edirne üzerine geldikleri haberini alinca derhal kuvvetlerini toplayip yola koyuldu.
Fakat daha önce yol üzerinde bulunan ve icabinda Rumeli'den dönerken korsan gemileri
ile kendilerini tehdid edecek olan ve Katalan'larin elinde bulunan Biga'yi bizzat kendisi
karadan, Edincik ve Gelibolu'dan getirttigi donanma da denizden muhasara etmisti. Böylece
hem denizden hem de karadan kusatma altina alinan Biga zapt edilmisti. Biga'nin fethi
esnasinda Sirp Sindigi zaferinin haberi gelmisti. Sultan buna çok sevinmis ve Allah'a
hamd etmisti. Sultan Murad, Biga'daki evlerin gazilere taksim edilmesi ve kiliselerin cami
haline getirilmesini de emr etmisti. Biga'nin fethinden sonra Bursa'ya dönen Sultan
Murad, Sirp Sindigi muzafferiyetinin sükranesi olarak Bilecik'te bir cami. Yenisehir'de
bir imâret ve Gazi Erenlerden Postin pus Baba'ya bir tekke; Bursa hisarinda bir cami ile
Çekirge'de bir imâret, medrese, kaplica ve han yaptirmisti. Sultan Murad'in yaptirdigi
bu hayir isleri ile ilgili olarak vakfiyesinden ögrendigimize göre o, bütün bunlari
ahiret azigi olarak insa ettirmis ve bunlara vakiflar tahsis etmistir.

Anlasildigi kadari ile Osmanlilar, Trakya'da
kazandiklari bu Sirp Sindigi zaferi ile gururlanip gevsemediler. Gerçek gayeleri,
Balkanlar'da yerlesip yurt tutmak oldugundan bu Haçli seferi kendilerini ikaz ettigi
için arkadan gelecek olan tehlikelere karsi daha çok hazirlikli bulunmayi gerektiren
tedbirleri almaktan geri kalmadilar. Muharebe ve dönemin siyasî olaylari icabi 1365
yilinda devlet merkezini Bursa'dan Edirne'ye nakl ettiren Sultan Murad, kilicini yeniden
kinindan çikarmak lazim geldigini anlamisti. Zira barut kokusunu yakindan almaya baslayan
Hiristiyanlik âlemi, artik kendileri için ortaya çikan bu tehlikenin farkina varmis
bulunuyordu. Bu sebeple Haçli seferlerini bir daha denemek isteyeceklerdi. Merkezin,
Edirne'ye nakl edilmesinden sonra bu yeni taht sehri, saray, cami, medrese, imâret gibi
hayir eserleri ile dolduruldu.

tarafından **coll** C.tesi Ağus. 30, 2008 9:25 am

coll

coll: Co Admin; Mesaj Sayısı : 1432
Yaş : 30
<hr>Tuttuğu Takım :
<hr>Rep Puanı : 1000
Rap Seviyesi :
<hr>Madalyaları :
<hr>Başarı Puanı :

Güçlülük :

Aktiflik :

Kayıt tarihi : 29/08/08

Post n°5

Geri: I. Murad Dönemi

Mesaj tarafından coll C.tesi Ağus. 30, 2008 9:25 am

SÜNNET DÜGÜNÜ ve
BURSA'DAKI HAYIR ESERLERI

Sultan Murad, Avrupa'da fetihlere devam etmek
üzere Bursa'dan hareket etmeden önce üç sehzadesi Bâyezid, Yakub ve Savci'nin sünnet
dügünlerini yapti. Gerek bu dügün gerekse Bursa'da yapilan eserler hakkinda Hoca
Saadeddin, su bilgileri vermektedir:

"îhsan ve lütfu bol olan padisah,
sapiklik yapilarini tek tek yikarak ülkeler feth ederken bütün puthaneleri viran
eylemisti. Ama bundan sonra hayir yapilarini onarmak ve faydali binalari arttirmak
gayesiyle bütün gayretlerini sarf etmisti. Iyilik yapmak, adaletle hüküm sürmek,
halki koruyacak tedbirleri almaya devam etmek ve Hz. Peygamberin sünnetini yüceltmek
için elinden geleni yapiyordu.

Tahtkent Bursa'da nüfus o kadar çogalmisti
ki, cami ve mescidleri artirmak, imâret ve ibadethaneleri yeniden ele almak gerekiyordu.
Çevre ülkelerde, güzel yaradilisli padisahin adaleti, ihsani ve basarili olanlari
yükselttigi duyulmus oldugundan faziletli insanlar padisahin, otagini ziyarete
heveslenmislerdi. Taninmis bilginlerin artisi ve kerem sahibi kisilerin çogalmasi her
gün biraz daha kendini hissettirdiginden, gelip gidenleri agirlamak bu makamin sahibine
aid olmakla ve geçmis hükümdarlarin tutumlari da dikkate alinarak âlimler ve fazilet
sahibi kimseler için konaklayacaklari binalari yaptirmak da ona düsmüstü. Ilmin
yayilmasi yolunda medrese ve egitim müesseseleri insa ettirilmesini öngördükleri
kadar, temiz inançlari ve saf duygulan ile her zaman âbid, zâhid ve sâlih kisilerden,
mesayih ve irsad sahiplerinden (mürsid) dilekleri oldugundan bu gibilere, yurtlarindan
ayri düsenlere (garib), fakir ve zavallilara oturacaklari yerlerin yapilmasini da
buyurmustu.

Anlatildigina göre bu mutlu günlerde
Istanbul tekfuru, Yalova sahillerini yagmalamak ve Islâm topraklarina zarar vermek için
bir kaç gemi ile asker göndermeye cesaret etmisti. Ama Allah'in yardimi, Islâm
askerlerine siper olmus, böylece bu saskin gürûh (kalabalik) çevrilip yok edilmisti.
Bu savasta ele geçirilenler arasinda bazi sanatkârlar da bulunuyordu. Öbür
ganimetlerle birlikte bunlar da baglanarak padisahin otagina gönderilmislerdi. Bunlar
içinde bir de becerikli ve hüner sahibi bir mimarin bulundugu anlasilinca hükümdar onu
azad ederek yaptirilan hayir binalarina mimar ve usta basi tayin etmisti. Hükümdar,
sarayin karsisina derhal bir cami yapilmasini emr etti. 767 (M. 1365) yilinda bu hayirli
ise baslandi. Sehrin arka yakasinda hâlâ Kaplica adi ile bilinen temizlik ve güzelligi
ile övülen bir hamam yaptirdi. Bunun yani basinda da bir imâret ve misafirhane ile
mescid, mescidin üst katinda medrese ve ögrenci hücreleri insa ettirdi. Gerçekte bu
iki cami de deger ve yapi bakimindan yerlerini bulmuslardir. Sofa ve eyvanlarinin
genisligi, sütun ve kemerlerinin yapisi, iman ve inanan açik belgeleri olarak
gözükür. Tamamlandiklari günden zamanimiza kadar sabahin ilk isiklarinin dogusundan
uykuya çekilen ana kadar genis alanlarinda farz ve nafile namazlar eda olunur. Zikir ve
tesbihler edilir. Yine Bursa'da, Gökdere'nin su taksim yerinde bulunan mescid de bu Gazi
Hünkâr'in hayir eseridir. Ayrica Bilecik'te bir mescid, Yeni sehirde ise Postin pus
demekle söhret bulmus olan dervis için de bir hankah yaptirmistir. Bunlara benzer daha
nice yapilari vardir.

Padisahlik burcunun yildizlan, devlet
gögünün pariltilari olan sehzadeleri ki her biri birer çinar gibiydiler. Yani bunlarin
Bayezid Han, Yakub çelebi ve Savci Bey'in Hz. Peygamber'in sünneti geregince sünnet
edilmeleri, ülkeler sahibi sultanin arzusu olmakla saltanat otaginda el baglamis kisiler,
dügün hazirliklarini yapmak ve gereken tertibati almakla görevlendirildi.

Sözü edilen yilin ilk baharinda,
çiçeklerin açtigi demde sevinç ve nes'e içinde öyle güzel dügün ve dernek edildi
ki, bu gök kubbe, altin bir sahan gibi parlayan günes ve gümüs tabagi andiran ay'la
donatildigindan beri, mislini görmemis. Isabetli tedbirler alan kisiler de benzerine
rastlamamisti. Dernek kurulup davet edilenler yerlerini alinca sehzadelerin sünnet
edilmeleri buyrulmustu. Ondan sonra seyhlere, bilginlere kiymetli hil'atler ve hediyeler
verildi. Fakir ve fukara da kurulan sofralarda doyuruldu. En sonunda davetliler, kiymetli
armaganlarini, sayisiz hediyelerini kerem sahibi sahin otagina sundular."

tarafından **coll** C.tesi Ağus. 30, 2008 9:26 am

coll

coll: Co Admin; Mesaj Sayısı : 1432
Yaş : 30
<hr>Tuttuğu Takım :
<hr>Rep Puanı : 1000
Rap Seviyesi :
<hr>Madalyaları :
<hr>Başarı Puanı :

Güçlülük :

Aktiflik :

Kayıt tarihi : 29/08/08

Post n°6

Geri: I. Murad Dönemi

Mesaj tarafından coll C.tesi Ağus. 30, 2008 9:26 am

BALKANLAR'DA YENI
FETIHLER

Sultan Murad, Bursa'dan Rumeli'ye geçip
Bolonya zaferini kazandiktan sonra Edirne'ye dönmüs ve kisi orada geçirmisti. Bu esnada
Vezir-i azam Çandarli Hayreddin Pasa'yi, Rumeli'nin bati yakasinda bulunan Borlu, Iskete
(Iskeçe) ve Marolya kalelerini almak üzere buralara göndermisti. Evrenos Bey de
Çandarli'nin idaresine verilmisti. Çünkü Evrenos Bey bu bölgeyi iyi taniyan bir kimse
idi. Gümülcine'ye geldikleri zaman Hayreddin Pasa'nin bu sehirde kalmasi uygun
görülerek Evrenos Bey, öbür beylerle birlikte Borlu ve Iskeçe üzerine yürüdü.
Aldigi güzel tedbirlerle bu ülkeyi ele geçirip, halkini da yurtlarinda birakti.
Kalelere de isi bilen ve durumu kavrayacak olan erleri yerlestirdikten sonra Marolya
kalesine geldi. Marolya aslinda bir kadin olup adi geçen kalenin sahibi idi. Bu kadin,
Serez hakiminin de akrabasi idi. Marolya, Serez'den yardim taleb etti. Oradan gelecek
yardima güvendigi için baslangiçta direndi. Yigitçe savasti. Bu yüzden savas uzadi.
Sonra Serez'den yardim gelmeyecegini anlayinca baris istemek zorunda kalip, kaleyi teslim
etti. Sahibinin bir kadin olmasindan dolayi, daha sonra buraya "Avrathisari"
dendi.

Marolya kusatmasi devam ederken Sultan Murad,
Serez üzerine de Deli Balaban adinda gözü pek bir yigidi göndermisti. Deli Balaban,
Serez'i kusatma altina aldigi için Marolya'ya yardim gelmemisti. Sultan Murad, Balaban'a
yardim etmek üzere Lala Sahin komutasinda kalabalik bir birlik gönderdi. Lala Sahin
önce Kavala kalesine yüklenmis burayi bir hamlede zapt ederek gümüs madenlerini ele
geçirmisti. Oradan da Drama kalesine yönelmis ve kaleyi kisa bir zaman içinde feth
etmisti. Oradan da Zihne'yi ele geçirmisti. Halka karsi yumusak davranmis, herkesi kendi
topraginda birakarak onlarin, sultanin adaletinden hosnud olmalarini saglamaya
çalismisti. Bu sekildeki tutum ve davranisin bir sonucu olarak Serez kalesine de baris
yolu ile girilmisti. Ondan sonra da Karaferye kalesinin halkini zimmîlik hukukuna tabi
kilacagina inandirip söz verdikten sonra almisti. Feth edilen kalelerin bakim, onarim ve
korunmasi islerini tamamladiktan sonra 776 (1374/1375) tarihinde toplanan ganimetlerle
birlikte Sultan Murad'in yanina döndü. Sultan, bu kadar ganimeti ve ülkeleri kendisine
baris eden Allah'a hamd ettikten sonra Bursa'ya dogru harekete geçmek istiyordu. Tam bu
sirada Sirplarin kendi topraklarina hücum etmek gayesiyle büyük bir ordu ile harekete
geçmek üzere olduklari haberini aldi. Bunun üzerine Sultan Murad, kalabalik bir ordu
hazirlayarak büyük oglu Yildirim Bayezid'i otaginda birakarak Gelibolu'ya gitti. Oradan
da hiç vakit kayb etmeden Sirp diyarina yöneldi. Sirbistan hükümdari, Islâm askerinin
kalabalik oldugunu görünce, dizginlerini kaçis yönüne çevirerek hazine ve kiymetli
esyalarini kalelere koyup, ekili araziyi yaktirip zahireyi yok ettikten sonra kaçip
gitmisti. Ülkenin halki da daglara çekilerek memleketi hos birakmisti. Ülkenin bos ve
ekinlerin yakilmis olmasindan dolayi askerler bir kitlikla karsi karsiya kaldilar. Dört
ay kadar süren bu hareketin sonunda Semendire yakininda bulunan Nis kalesinin feth
edilmesine karar verilir. Bizans'in en müstahkem dört mevkiinden biri ve Trakya, Sirp ve
Panuni arasindaki ulasim noktalarinin merkezi olan Nis üzerine yürüyen Sultan Murad,
zorlu ve kanli bir mücadele ile burayi ancak 25 gün sonra feth edebildi. Hoca
Saadeddin'in ifadesine göre "kalenin saglamligina güvenen kâfir, O yörenin
bütün malini bu kalede saklamisti." Buradan bir çok mal ve esir ganimet olarak
alindi. Böylece ordudaki kitlik da giderilmis oldu. Büyük Konstantin'in dogum yeri olan
Nis'in Osmanlilarin eline geçtiginin duyulmasi üzerine Lazar baris istemek zorunda
kaldi. Hammer'in ifadesine göre her sene Padisaha bin libre gümüs göndermek istegi
yerine getirildi. Hoca Saadeddin ise bu konuda söyle der: "Padisah'a layik hediyeler
ve armaganlarla elçi gönderip, kulluklarini bildirip kapiya kabul edilmelerini diledi.
Üç yillik harac çikartip cihan hakiminin otagina sundu. Ayrica her yil elli okka
gümüs göndermeyi de kabul etti." Bundan sonra Nis kalesi ile çevresinin korunmasi
için tedbirler alindi. Bu arada harp ve sefer yorgunlugundan gücünü yitirmis olan
gazilere yurtlarina dönme izni verildi.

Sultan Murad, ayni yil Sisman ile de baris
yapti. Çünkü Sisman, Sultan Murad'a birçok hediye takdim etmis, bunun karsiliginda da
sultan onu diger hükümdarlardan daha üstün tutmus, onu tekrar ülkesinin hakimi olarak
yerinde birakmisti. Sadece her seferde padisahtan gelecek emre göre hazir olmasi
gerektigi yolunda kendisine bir ferman verilmisti. Hammer, Sisman (Sosmanos)'in, vergi
vermekten kurtulmak için kizini Sultan Murad'a verdigini belirtir.

Sonunda Avrupa'da baris kurulmustu. Orhan'in
oglu (Sultan Murad), bütün yorgunluklarini bir kenara atip artik dinlenebilirdi. Kisi,
yeni devlet merkezi olan Edirne'de geçirdi. Murad, üzüntüsüz, kedersiz ve savassiz
alti yil içinde devletin iç isleri ile ugrasti. Ordu teskilâti düzeltildi. Sipahilerin
timar usûlü ve bir nevi ulastirma askeri olan "Voynuk"larin kurulusu,
mükemmel ve olgun duruma getirildi. Askerî malikâneler (yurtluk)in timar ve zeâmete
bölünmesi, bazi kurallara baglandi. Islâm'in diger sancaklarindan ayird edilmek üzere
sipahi sancaklari için kirmizi renk seçildi. Hz. Peygamber, alemi (sancak) için günes
rengini (sanyi) begenmisti. Fâtimîler zemin (yesil), Emevîler gündüz (beyaz),
Abbasîler gece (siyah) renkleri almislardi. Osmanlilar da kan rengini kabul ettiler,
Iran'da sofiler tarafindan o kadar saygi görmüs olan gök mavisi, birçok asirdan beri
Bizans sarayinin ve devletin seçkin memurlarinin begendikleri renkti. Osmanlilar
zamaninda bu renge hiç ragbet gösterilmedigi gibi mavi, Mûsevîlerin pabuç ve
serpuslarina tahsis edilmistir. Voynuk teskilati, padisahin tebeasindan olan
hiristiyanlardan meydana gelmis bir asker grubu idi ki, seferlerde bayagi hizmetlerde
kullaniliyorlardi. Ahirlari temizlemek, atlarin bakimi ve arabalari sürmek bunlarin isi
idi. Bu hizmetlerinden dolayi bunlar her türlü vergiden muaf idiler. Osmanli
sancaklarinin renginin tanzimi, askerî malikânelerin islahi, voynuklarin tesisi gibi
önemli kuruluslar, savasin sonuna dogru vefat eden Lala Sahin'in ölümü üzerine
beylerbeyi seçilen Timurtas'in himmeti ile olmustu.

tarafından **coll** C.tesi Ağus. 30, 2008 9:26 am

coll

coll: Co Admin; Mesaj Sayısı : 1432
Yaş : 30
<hr>Tuttuğu Takım :
<hr>Rep Puanı : 1000
Rap Seviyesi :
<hr>Madalyaları :
<hr>Başarı Puanı :

Güçlülük :

Aktiflik :

Kayıt tarihi : 29/08/08

Post n°7

Geri: I. Murad Dönemi

Mesaj tarafından coll C.tesi Ağus. 30, 2008 9:26 am

ÇIRMEN ZAFERI

Osmanlilarin Balkanlardaki fetihleri, kisa
bir zaman diliminde gerçeklesmisti. Bir bakima 10 yil içinde Gelibolu'dan Sirbisbtan'a
kadar gelinmis, Adriyatik Denizi'ne kadar nüfuz ve tesir sahasi kurulmustu. Avrupa,
Osmanlilara karsi U. Haçli seferini tertipleyerek Sirp Sindigindan 7 yil sonra tekrar
talihini denemek istedi. Bununla beraber bu defa ki kuvvetlerinin eskiye göre biraz daha
az oldugu, esas ve temel kuvvetlerin Sirplar tarafindan teskil edildigi anlasilmaktadir.
Tarihte Ikinci Meriç veya Çirmen savasi diye anilan bu muharebede Sirp Krali Vukasin ile
kardesi veliahd prens Uglesa maktul düsmüslerdi. Eflak (Romanya) prensi ise kaçmisti.
Savasin bu sekilde sonuçlanmasi üzerine Sirbistan'da hanedan ve iktidar degismisti. 26
Eylül 1371'de kazanilan bu zaferle, Osmanlilar için Makedonya'nin kapilari açilmisti.
Eski idarecilerinin tahakkümünden bikan halk, buralarda yeni bir sistem ve adalet
anlayisi getiren Osmanlilari bekliyordu. Zira Sirp ve Bulgarlarin idaresi Bizans'inkinden
de kötü idi.

Bu muharebe neticesinde Gazi Evrenos
kuvvetleri tarafindan ikinci defa elde edilen Gümülcine'den baska Borla, Iskeçe ve
Marolye; Kadiaskerlikten vezirlige yükseltilmis bulunan Kara Halil Hayreddin Pasa
tarafindan da Kavala, Drama, Zihne ile Makedonya, Sirp kralliginin mühim sehirlerinden
olan Serez ve daha sonra Karaferye zapt edildi.

Sultan I. Murad, Serez ve havalisine
Anadolu'dan asiretleri getirip yerlestirmisti. Osmanli Devleti'nin bu iskân politikasi,
kurulustan itibaren devam etmekteydi. "Osmanli Devleti, kurulus devrinde
konar-göçer Türk asiretlerini yeni alinan bölgelerin Türlestirilmesinde kullandigi
gibi, yerlesik ahaliye nazaran savasçi vasiflari, bir disiplin ve teskilât içinde
olmalari sebebiyle de anlari fethedilen bu bölgelere nakl etmistir. Nitekim Rumeli fatihi
Süleyman Pasa zamaninda asiretlerin Rumeli'ye geçirilip iskân edilmelerinde, feth
edilen topraklardan kaçan halkin yerini doldurmak gayesi de kismen rol oynamistir. Bu
kabil iskan hareketleri, kurulus devrinde devletin sik sik müracaat ettigi sürgün
usulü ile yapilmakta idi. Bunlarin yanisira sonradan Rumeli'den de Anadolu'ya insan
topluluklari nakledilmistir. Osmanlilar'in daha Rumeli'ye geçtikleri andan itibaren Türk
topluluklarinin buraya nakledildikleri bilinmektedir. Türk topluluklarinin Rumeli'ye
nakledilmeleri sirasinda, devlet tarafindan kendilerine zengin topraklar vermek, bütün
akrabalari ile geçecek olanlara ise yurtluk, toprak ve timar gibi imtiyazlar tanimak
suretiyle mühaceret tesvik edilmistir. Bu durum, fütuhati tesvik amaci tasidigi kadar,
memleketin senlendirilmesi ve iskani gayesini de tasimaktaydi."

Çirmen zaferinden faydalanan Türk
akincilari, bir taraftan Adriyatik sahillerini, diger taraftan Yunanistan'a inerek Attika
yarimadasini taradilar. Bu sekilde Osmanli Devleti'nin tesir sahasi, hemen hemen bütün
Balkanlari içine alan bir genislige ulasti.

Çirmen zaferinin meyveleri derhal toplanmaya
baslandi. Bunun için

Sultan Murad, Rumeli fütûhati plânini
emin, metin ve seri adimlarla gerçeklestirmeye çalisiyordu. Bu plânin iyi bir sekilde
uygulanabilmesi için de gerekli tesebbüslerde bulunuluyordu. Nitekim bu maksatla Evrenos
Bey, uc olarak kabul edilen Serez'i kendisine merkez yapti. Fakat daha sonra Bizans
Imparâtorunun oglu olan Selanik valisi Manuel, Serez'i ele geçirmek için bir ayaklanma
tertipledi ise de bu ayaklanma vezir Halil Hayreddin Pasa tarafindan bastirilmisti.

Bütün bu muvaffakiyetlerden sonra Osmanli
kuvvetleri, Vardar nehri vadilerine girerken karsilarinda durabilecek bir kuvvet
kalmamisti. Böylece bir buçuk veya iki sene gibi, harp ve devletler tarihi için çok az
denebilecek bir sürede Vardar'in dogusundaki yerler Osmanli hakimiyeti altina girmisti.
Bu esnada akinci kuvvetleri de Balkan yarimadasinin batisina dogru akinlarina
baslamislardi.

Bulgar Krali Sisman ile Makedonya Sirp
Krali'nin Samakov'da birlikte maglup olduktan sonra Köstendil'in elden çikmasi beklenen
bir hadise idi. Hammer'in ifadesine göre, birçok kaplicasi, hasmetli kubbelerle
örtülü on iki kükürtlü suyu, sehrin her tarafina içilecek su dagitan kanallari ve
dagdan inen irmaklarla sulanan bahçeleri ile taninan Köstendil, ayni zamanda
yakinlarinda altin ve gümüsten para basilan bir yer olmasi bakimindan da dikkat
çekerdi. 1372 yilinda Köstendil ile çevresi feth edilerek burada bulunan Bulgar Prensi
Çariçe Evdokia'nin oglu Kostantin, her türlü vergiden muaf olma karsiliginda sehrin
(Köstendil) anahtarini Sultan Murad'a teslim etti. Böylece Kostantin, Osmanli
hakimiyetini kabul ile vergi ve gerektiginde asker vermeyi taahhud etti. Hoca Saadeddin,
Köstendil'in fethi ile ilgili olarak sunlari söyler:

"Adaleti ile ülkeleri tutan padisah,
Allah'in verdigi destek ile açilan bahtini degerlendirerek cihad töresini sürdürmek ve
yeni ülkeler zapt eylemek için bütün tedbirlerini almis bulunuyordu. Devletin
gelismesi ile kendi öz benliginde yeni fetihlerin ve özlenen basarilarin belirmis
olmasi, onu cihad sancaklarini açma yolunda bütün gayret ve himmetiyle çalismaya
yöneltmisti. Rumeli uclarinda cihad yolunda ugrasan iyi niyetli beylerin, ülkeler feth
eden padisahi çagirmalari üzerine 773 (M. 1372) yilinin baharinda büyük bir ordu ile
tekrar Rumeli yakasina geçti. Ilk is olarak Lala Sahin'in Köstendil bölgesinde almis
oldugu yerleri korumak ve geride kalan topraklar üzerinde kendi bayraklarini açmak için
bu bölgeye hareket etti.

Köstendil tekfuru olan Konstantin,
ülkesinin genisligi ve ordusunun kalabalikligi ile çevrede taninmis, Bulgar diyarinin
hükümdari, altin ve gümüs madenlerinin bulundugu bölgelerin de hâkimi olmakla
söhret yapmisti. Gücünün üstünlügüne gururlanarak çevresindeki "mulûke
itaat etmez" bagimsizlik arzusu kara kafasindan çikmazdi. Ama ülkeler açan
padisahin heybeti yüregine tesir etmekle onun üstün gücü ve kudreti ile kendi
ülkesine dogru gelisi, devlet ve ikbal ile üzerine yürüyüse geçtigi haberi kulagina
ulasinca, yenilecegini anlamis ye boyun egme yolunu tutmasi gerektigini kavramisti. Bunun
için Kostantin, padisahi kendisine layik hediyeler ve degerli armaganlarla karsiladi.
Sahip oldugu kalelerin anahtarlarini teslim ederek kulluk yolunda gerekenleri yerine
getirdi. Böylece padisahin iltifatini kazanmakla sevindi. Ödeyecegi cizye ve harac ta
tesbit edildikten sonra memleketini yönetme görevinin kendisine verildigini bildiren
fermani aldi. Zamanin hükümdari da bu basaridan sonra tekrar Bursa'ya döndü."

Osmanlilarin, Makedonya'yi feth ederek
Köstendil'e gelmeleri Yukari Sirbistan despotu Lazar Grebliyanoviç'i, Sultan Murad'la
anlasmaya zorladi. Lazar, Osmanlilara vergi ile birlikte asker vermeyi de kabul ediyordu.
Bu sekilde kral, prens ve despotlarin hakimiyetini taniyarak vergi ve gerektigi zaman
muharebelerde yardimci kuvvet vermeleri genis ölçüde fetihlerde bulunan Türk devleti
için büyük faydalar ve basarilar temin etti.

Hayalperestim Paylaşım Platformu

En son konular

En iyi yollayıcılar

I. Murad Dönemi

I. Murad Dönemi

Geri: I. Murad Dönemi

Geri: I. Murad Dönemi

Geri: I. Murad Dönemi

Geri: I. Murad Dönemi

Geri: I. Murad Dönemi

Geri: I. Murad Dönemi

Similar topics

Similar topics

Arama

Sonuç : Mesajlar Konular
çıkıntı araştırma